Wall Street: Pieniądz nie śpi

Rok 2001. Gordon Gekko (Michael Douglas) wychodzi z więzienia odmieniony. Odsiadywał wyrok za oszustwa finansowe. Już nie jest królem Wall Street – bardziej przypomina bezdomnego, niż gwiazdę finansjery, którą kiedyś był. Nikt nie powitał go na wolności – nawet córka Winnie, o kolegach z giełdy nie wspominając. Po ośmiu latach odsiadki Gordon jest samotny i bez perspektyw na przyszłość. 

Rok 2008. Jake Moore (Shia LaBeouf) to młody makler zarabiający grube miliony dla Keller Zabel Invesments, firmy Louisa Zabela (Frank Langella). Winnie (Carey Mulligan) to dziewczyna Jake’a, która podziwia w nim pasję i chęć inwestowania w odnawialne źródła energii. Dostrzega w swoim chłopaku idealizm, którego nie widziała w ojcu. 

Kiedy pojawiają się plotki, że Keller Zabel ma ogromny dług, akcje firmy gwałtownie spadają. Louis Zabel walczy o przedsiębiorstwo i zwraca się z prośbą o pomoc do Rezerwy Federalnej (banku centralnego Stanu Zjednoczonych), ale spotyka się z odmową. Breton James (Josh Bralin) z potężnego banku inwestycyjnego Churchill Schwartz proponuje przejęcie Keller Zabel za minimalną cenę. 

Kariera Jake’a wisi na włosku – popada w długi, może stracić pracę. Pewnego dnia trafia na wykład Gordona Gekko w Fordham University. Gekko opowiada o swojej książce „Czy chciwość jest dobra?”. Przekonuje, że nie tylko dobra, ale i powszechna, zgodna z normami. Twierdzi, że amerykańska ekonomia zmierza ku kryzysowi. 

Jake i Gordon dogadują się: chłopak pogodzi go z córką (Winnie nie ma o tym pojęcia), a Gekko dostarczy mu informacji o tym, czemu bankierzy wrobili Louisa Zabela. Idealista Jake chce pomścić swego mentora, ale czy Gordon naprawdę się zmienił?