Trubadur

Aby wystawić idealnego „Trubadura” wystarczy tylko zgromadzić na scenie czterech największych śpiewaków świata – tak uważał największy Manrico wszech czasów, król tenorów, solista Met od 1903 roku, Enrico Caruso. Z kolei inny światowej sławy tenor, Leo Slezak, twierdził, że choć w „Trubadurze” śpiewał wiele razy, to nie jest w stanie zgadnąć, o co dokładnie w nim chodzi. Te dwa stwierdzenia do dziś towarzyszą dziełu Verdiego. Kierownictwo Met zastosowało się do rady Carusa i zaangażowało czwórkę wybitnych wykonawców, którzy są w stanie podołać tej melodyjnej, ale piekielnie trudnej muzyce.