Asterix na Olimpiadzie

Cesarstwo Rzymskie za rządów Juliusza Cezara. Do pięknej księżniczki greckiej Iriny śle poematy zakochany bez pamięci Romantix. Pragnie zobaczyć ją jak najszybciej, szalona głowa nawet nie zwraca uwagi na dzielącą ich przepaść – ona księżniczka, on skromny, choć odważny Gal. Ale nie różnice pochodzenia okażą się największą przeszkodą: Brutus – przybrany syn panującego Juliusza Cezara też zakocha się w pięknej Irinie.

A jemu odmówić wprost jest trudno, chociaż typek jest to wredny - nie przepada za własnym ojcem, Cezarem, ciągle wymyśla jakieś fortele, żeby się go pozbyć. Więc jak liczyć można na jego lojalność wobec żony? Na szczęście kochany papa księżniczki, grecki król Irytos, też nie przepada za Brutusem, i aby oszczędzić córce kłopotów małżeńskich, wymyśla sprytny wybieg. Odda rękę córki temu, kto okaże się zwycięzcą w zbliżających się igrzyskach olimpijskich. A nie będzie to łatwe dla nikogo – w olimpiadzie wezmą udział najlepsi sportowcy Cesarstwa Rzymskiego, a niektóre dyscypliny będą wymagać niezwykłej zręczności i odwagi.... Ale czego się nie zrobi dla ukochanej? A czy można odmówić pomocy przyjacielowi? Asterix i Obelix wiedząc jak trudne zadanie stoi przed ich zakochanym przyjacielem Romantixem nie wahają się ani chwili – ruszają w drogę, aby w czasie Olimpiady wesprzeć swego przyjaciela. I mają na zwycięstwo swoje sposoby - nalewki czy mikstury, takie tam......ciii.....Ale Brutus nie jest głupkiem i też nieźle kombinuje.....no i kto tu wygra?