W czasie spotkań z publicznością Andrus mówi i śpiewa. Na recital kabaretowy składają się bardzo różne utwory: inny tekst, inna muzyka, inny charakter, inna bajka, inna beczka, inna parafia. Ale wszystkie powstały mniej więcej w tym samym celu. Dla żartu, a czasem nawet wygłupu. Jeśli da się przy nich uśmiechnąć – cel zostanie osiągnięty. W piosenkach, wierszach, anegdotach autor opowiada o tym, co wcześniej zobaczył, usłyszał albo przeczytał. A czasem zmyślił. O smutnym tureckim ojcu, którego cyniczne córki wyjechały do Szwajcarii, o Bardotce zamawiającej w barze „Szalona krewetka” absynt z rumem, o nieświeżym kangurze w Watykanie i innych równie prawdopodobnych zjawiskach.