![Prace wykończeniowe na budowie nowego komisariatu Policji w Rzeszowie [ZDJĘCIA]](http://www.resinet.pl/img_crop/x-270/y-140/_foty_news/347/49391_240508141827_img_0015_1.jpg)
![Podkarpackie Centrum Lekkoatletyczne UR [Zdjęcia z 12.07.2018]](http://www.resinet.pl/img_crop/x-270/y-140/_foty_news/282/42338_190715135153_img_20190712_120038.jpg)
AB 20 III 2015, PIĄTEK, GODZ. 19:00
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
CHÓR FILHARMONII KRAKOWSKIEJ
ANTAL BARNAS – dyrygent
KATERINA BERANOVA - sopran
ALEXANDER KAIMBACHER - tenor
KLEMENS SANDER - baryton
Teresa Majka-Pacanek - przygotowanie chóru
W programie:
J. Haydn – Oratorium „Pory Roku”
Najstarszy z klasyków wiedeńskich zainspirowany barokowymi oratoriami Händla, tworzył imponujące dzieła wokalno-instrumentalne. Jednym z nich, jest ostatnie oratorium jakie napisał – „pory roku”. Utwór pozbawiony jest typowej dla tej formy akcji dramatycznej. Troje solistów (Hanna – sopran, Łukasz – tenor, Szymon – bas) i chór (wieśniacy i myśliwi) opowiadają o zmieniających się porach roku. Muzyka odmalowuje piękno natury ujawniając mistrzowską instrumentację, dzięki której błahe libretto zyskuje na ekspresji i otrzymuje głęboki artystyczny wyraz. Lekki, pogodny nastrój dzieła zmienia się w ostatniej części – Zimie, której nadał kompozytor szczególne znaczenie. To symbol kresu ludzkiego życia, a jednocześnie wiary w miłosierdzie Boga. Krótkie Amen stanowi majestatyczne zakończenie całego dzieła.
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII PODKARPACKIEJ
CHÓR FILHARMONII KRAKOWSKIEJ
ANTAL BARNAS – dyrygent
KATERINA BERANOVA - sopran
ALEXANDER KAIMBACHER - tenor
KLEMENS SANDER - baryton
Teresa Majka-Pacanek - przygotowanie chóru
W programie:
J. Haydn – Oratorium „Pory Roku”
Najstarszy z klasyków wiedeńskich zainspirowany barokowymi oratoriami Händla, tworzył imponujące dzieła wokalno-instrumentalne. Jednym z nich, jest ostatnie oratorium jakie napisał – „pory roku”. Utwór pozbawiony jest typowej dla tej formy akcji dramatycznej. Troje solistów (Hanna – sopran, Łukasz – tenor, Szymon – bas) i chór (wieśniacy i myśliwi) opowiadają o zmieniających się porach roku. Muzyka odmalowuje piękno natury ujawniając mistrzowską instrumentację, dzięki której błahe libretto zyskuje na ekspresji i otrzymuje głęboki artystyczny wyraz. Lekki, pogodny nastrój dzieła zmienia się w ostatniej części – Zimie, której nadał kompozytor szczególne znaczenie. To symbol kresu ludzkiego życia, a jednocześnie wiary w miłosierdzie Boga. Krótkie Amen stanowi majestatyczne zakończenie całego dzieła.
